“...อื้อ...ไหนว่าจะอาบน้ำไงครับ” ชลนทีเอียงใบหน้าหนีริมฝีปากร้ายที่ป้อนความคิดถึงใส่ริมฝีปากเขาอย่างร้อนแรงตั้งแต่ประตูห้องน้ำถูกปิดลง เทวาไม่ปล่อยให้เขาได้ก้าวเข้าไปข้างในด้วยซ้ำ
พอปิดประตูลงได้เขาก็ถูกอีกฝ่ายรวบตัวก่อนจะแนบริมฝีปากลงมาแล้วเบียดกายเข้าหาจนแผ่นหลังบางแนบไปกับบานประตู
“ฉันเลี้ยงนะโมเหนื่อยจะแย่ จะไม่ให้รางวัลกันหน่อยหรือไง” ถึงปากจะท้วงไปแบบนั้น แต่ก็ใช่ว่าเทวาจะหยุดการเคลื่อนไหว ใบหน้าคมเลื่อนลงไปยังลำคอพร้อมกับกดจมูกฝังลงไปคลอเคลียกับผิวเนื้อเนียน
“ต้องมีรางวัลด้วยเหรอครับ” ชลนทีแสร้งถาม
ในขณะที่มือบางซึ่งเมื่อครู่วางทาบอยู่ตรงอกแกร่งเลื่อนขึ้นสอดเข้าในกลุ่มเส้นผมสีดำของคนที่กำลังกดจูบอยู่แถวลำคอ
“นึกว่าฉันไม่รู้หรือไงว่านายวางแผนกับกานต์ให้ฉันกลับมาเลี้ยงนะโมวันนี้น่ะ”
“อ่า...เก่งจริง ๆ นะครับเนี่ย” ชลนทีหัวเราะคิกคักตอบรับออกไป แล้วก็ได้ความรู้สึกเจ็บเล็ก ๆ
ตรงไหล่ซ้ายที่มีริมฝีปากของอีกคนดูดดึงอยู่ตอบกลับมา
ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเดี๋ยวมันจะขึ้นรอยแน่นอน
“เป็นพวกซาดิสหรือไง” แกล้งต่อว่าออกไปไม่จริงจังนัก
“ก็อยากจะลองอยู่เหมือนกัน สนใจมาเป็นคู่ซ้อมให้ฉันมั้ยละ”
พูดจบร่างหนาก็เงยหน้าขึ้นมาประกบริมฝีปากลงไปบนปากบางอีกครั้ง บดเบียดลำกายด้านล่างเข้าหา ก่อนจะใช้สองมือเกี่ยวต้นขาคนชอบหาเรื่องเอาไว้แล้วออกแรงยกจนชลนทีผวารีบตวัดเรียวขาเข้ากับเอวสอบแล้วส่งมือออกมาคล้องลำคอไว้กันตก
“...อื้อ....เดี๋ยวครับ
แล้วนะโมล่ะ...อ๊ะ...เดี๋ยวน้องตื่นมาแล้วไม่เจอใครจะร้องหรือเปล่า....”
ถึงจะถูกปลุกจนร่างกายเริ่มร้อนไปด้วยความรู้สึกหวามไหวไม่ต่างกับคนเริ่ม แต่ชลนทีก็ยังอดเป็นห่วงนะโมไม่ได้ เพราะเขากับเทวาปล่อยเด็กน้อยนอนอยู่ที่เตียงในห้องนอนคนเดียว ตอนแรกตั้งใจจะแค่เข้ามาอาบน้ำพร้อมกันตามที่เทวาชวนเฉย
ๆ ไม่ได้คิดว่าจะเลยเถิดมาถึงขั้นนี้
เพราะเมื่อไม่กี่คืนก่อนพวกเขาก็เพิ่งจะพากันสำรวจรอบห้องน้ำไปเอง
“งั้นก็เปิดประตูไว้
เผื่อตื่นมาแล้วร้องจะได้ได้ยินเสียง”
เทวาว่าง่าย ๆ
ก่อนจะเป็นคนหมุนเปิดประตูห้องน้ำที่อยู่ด้านหลังชลนทีออก
และเพราะคนพูดเอาแต่ซุกใบหน้าอยู่กับอกขาวในขณะที่บอกและเปิดประตู ชลนทีเลยไม่รู้ว่าเทวาคิดอย่างที่บอกออกมาจริง
ๆ หรือแค่อยากจะเปิดประตูไว้แกล้งเขา
ใบหน้าหวานเอี้ยวกลับไปมองบานประตูอีกครั้งอย่างชั่งใจ
“คงไม่เป็นไรมั้ง
ห้องน้ำก็อยู่ไกลจากห้องนอนพอสมควร”
“ถอดเสื้อหน่อยครับ..เด็กดี”
ไม่ได้มีเวลาให้คิดอะไรไปมากกว่านั้น
เจ้าของปลายลิ้นร้ายที่ปัดป่ายอยู่ตรงยอดอกก็ส่งเสียงเร้าให้ร่างโปร่งอำนวยความสะดวกให้เจ้าตัว เทวาอุ้มชลนทีไปนั่งบนที่ว่างข้างกันกับอ่างล้างหน้า
และปล่อยให้มือหนาทำหน้าที่สำรวจร่างกายส่วนบนของคนที่ไม่ยอมปล่อยเรียวขาออกจากเอวเขาแม้เจ้าตัวจะนั่งอยู่บนเคาน์เตอร์แล้วก็ตาม
“ยั่วซะด้วย”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“...อ๊ะ.......อ๊ะ.......อ๊ะ..…”
เสียงครางหวาน ๆ
ถูกส่งผ่านออกมาเป็นระยะตามการเคลื่อนไหวของส่วนที่สอดประสาน
แม้จะมีนิ้วกร้านของคนด้านหลังส่งเข้าออกอยู่ที่ริมฝีปากบาง
แต่กลับไม่ได้ทำให้น้ำเสียงครางเครือนั้นลดหายไปได้เท่าไหร่เลย
“ฉันว่า..ท่าเดิม..เมื่อกี้ เสียงนาย..ยังจะ..เบา..กว่านี้..เลย
หึหึ”
เทวาเอ่ยหยอกล้อออกมาในขณะที่สะโพกสอบส่งแรงเข้าหาร่างโปร่งด้านหน้าที่ยืนเท้าแขนค้ำตัวกับเคาน์เตอร์ล้างหน้าหนักหน่วงกว่าเดิม ชลนทีได้แต่ตวัดสายตามองคนด้านหลังผ่านบานกระจกที่สะท้อนภาพพวกเขาทั้งคู่ยืนทำกิจกรรมรักร่วมกัน แต่ไม่นานก็ต้องหลุบสายตาลงเพราะไม่อาจทนสบกับสายตาร้อนแรงของเทวาได้ไหว
ไหนจะภาพที่เขากำลังดูดกลืนปลายนิ้วของอีกฝ่ายด้วยริมฝีปากฉ่ำน้ำนั่นอีก
ไม่ได้ต่างกันกับการนั่งเผชิญหน้าอยู่บนเคาน์เตอร์ให้อีกฝ่ายเคลื่อนกายเข้าหาแล้วส่งสายตาล้อเลียนในยามที่หลุบตาลงมองส่วนนั้นถูกกลืนหายเข้ามาในตัวเขาเมื่อก่อนหน้านี้เท่าไหร่เลย
“จะถึงแล้วหรือไง”
เทวาเอ่ยถามออกมาในตอนที่มือบางข้างหนึ่งละจากการยึดเคาน์เตอร์มาแตะต้องส่วนอ่อนไหวของเจ้าตัว ชลนทีสบตากับคนในกระจกก่อนจะพยักหน้ารับ
ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มือหนาละออกจากปากบางลงมากอบกุมและเคลื่อนไหวส่วนล่างให้
“เดี๋ยวไปพร้อมกัน
รัดฉันอีกนิดสิ” คำขอที่ไม่ต้องเอ่ยซ้ำ
เพราะคนต้องทำยินดีตอบรับทุกความต้องการของอีกฝ่ายอย่างเต็มใจอยู่แล้ว
“...ซี้ดด...รักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว....”
“คนบ้า”
เทวากอดเอวเล็กไว้มั่นก่อนจะถอนกายออกจนเกือบหลุดออกจากกันแล้วกดแทรกเข้าไปใหม่ด้วยแรงที่ไม่เบานัก
เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าต่อจากนี้จะเป็นของจริง
.
.
.
.
.
.
“...งื้อ...ออกไปเลย
อย่าแกล้งอาสายชล”
ปั่ก ปั่ก !!!
“นะโม !!!!!” / “นะโม !!!!!”
กลับไปเป็นเด็กดีกัน https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1551214&chapter=28
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น